Estoy en Samara! - Reisverslag uit Sámara, Costa Rica van Renée Vreuls - WaarBenJij.nu Estoy en Samara! - Reisverslag uit Sámara, Costa Rica van Renée Vreuls - WaarBenJij.nu

Estoy en Samara!

Door: Renee

Blijf op de hoogte en volg Renée

05 Mei 2014 | Costa Rica, Sámara

Alweer veranderd van bestemming! Nu zit ik in Samara, een plaatsje aan de kust; weer heel anders dan in de grote stad.
De 2 weken in de stad zijn echt omgevlogen!! Het was wel echt heel erg leuk, heb een hele leuke tijd doorgebracht met een Zwitsers meisje en mijn gezin was hartstikke lief.

Ma:
School van 9 tot 3. Er waren nieuwe studenten bijgekomen, 1 man en 1 vrouw, die bij ons in de klas kwamen, wel een verschil want de klas bestaat nu uit 5.
Na school salsa les tot 4 uur, opzich wel leuk om te doen maar Nathalie en ik waren echt te melig dus het werkte niet echt en ik moest weer de man spelen haha.
Om 4 uur had ik een gesprek over wat voor vrijwilligerswerk ik wil gaan doen, ik kreeg uitleg over de verschillende mogelijkheden. Is nog best lastig om te kiezen omdat er veel te doen is, maar ik had gelukkig de tijd om er over na te denken tot woensdag.
Na het gesprek ging ik naar de mall met Nathalie om geld te pinnen en een beetje rond te lopen.
Rond 5 uur ging Nathalie sporten en besloot ik om even een bezoekje te brengen aan de Universiteit van Costa Rica die tegenover de mall is; een groot gebied met veel rondlopende studenten, zag er wel gezellig uit.
Rond half 7 thuis, gegeten en spelletje met het gezin gespeeld. Ook over mijn vrijwilligerswerk nagedacht en ik ben er denk ik wel uit; in San Jose in een weeshuis kleine kinderen van 0 tot 6 jaar helpen.

Di:
Weer school van 9 tot 3, omdat de 2 nieuwe studenten het tempo te snel vonden gaan hadden we weer les met z'n 3e. Deze week begonnen we met het leren van de verleden tijden, ingewikkeld maar ik kan het me nog redelijk herinneren.
Na school met Nathalie en een Duits meisje, Janina, naar het centrum gelopen. In het begin van het centrum was er een leuk klein overdekt marktje, en omdat het de laatste dag van Janina was moest ze wat souvenirs kopen. Ik en Nathalie kochten toen allebei nog een armband, die gemaakt is van telefoonkabels! Daarna doorgelopen naar wat andere winkels en gingen we een Frozen Yoghurt eten.
Om half 7 met de bus naar huis en thuis zelf gegeten. Lekker gedoucht en toen ging ik naar Nathalie haar huis (dat is echt 1 min lopen) om samen een filmpie te kijken. Zij heeft weer een heel ander huis en gezin dan mij; 2 dochters en 1 moeder die vrij luidruchtig en druk zijn en het huis is niet echt opgeruimd of schoon terwijl het bij mij echt superschoon en rustig is.
We wilden Inception kijken, maar die was toch te ingewikkeld dus gingen we maar lekker fout 'Pitch Perfect' kijken. Rond 11 uur was het afgelopen en ging ik weer naar huis. Ik had tegen mijn gastgezin gezegd dat ik ongeveer 2 uurtjes weg zou zijn, wat uiteindelijk 3 uur waren geworden, dus toen ik thuis aankwam waren ze een beetje ongerust, heel lief maar een beetje overbodig (Nathalie woont 1 straat verder en ik wist ook niet precies hoe laat ik thuis zou komen). Dus ik had me wel verontschuldigd maar ze hebben wel liever dat ik voortaan altijd bel, want opzich is het geen probleem als ik later kom.

Woe:
Les van 9 tot 3. In de pauze met een groepje naar de supermarkt om eten te halen en daarna gezellig op te eten in de tuin. De supermarkt heeft altijd chille salades, broodjes, yoghurts maar ook heeft de school goede lunches; burrito's, plata del dia (kan van alles zijn) en sandwiches.
Van 3 tot 4 uur was er een kookles op school, was wel leuk, maar helaas deed de lerares ongeveer alles. Het enige wat we als studenten mochten doen was de groente's snijden.. haha, maar we kregen wel Spaanse uitleg enzo. Het waren uiteindelijk kleine tortilla's met groente en vlees geworden.
Na de kookles moest ik mijn uiteindelijke beslissing over het vrijwilligerswerk inleveren en kreeg ik informatie over mijn nieuwe gastgezin in Samara, waar ik zondag heen ga. Het is een moeder met vader en 1 zoon van 17 en een meisjes tweeling van 11, ze wonen dichtbij de school, in een klein en gezellig huisje; klinkt dus best goed!
Om half 6 had ik met mijn hostbrother, Andrey, afgesproken bij de mall om samen naar de film 'Divergent' te gaan! We namen een grote popcorn 'Dulche de leche' (nooit eerder gegeten; popcorn met karamel. De film was heel gaaf!! Een soort van Hungergames en hij was gelukkig in het Engels met Spaanse ondertiteling.
Om half 9 was het afgelopen en hadden we afgesproken met Nathalie om nog ergens in een cafeetje wat te drinken. Omdat Andrey niet echt veel vriendin heeft en nooit naar de stad gaat was hij eerst nogal twijfelachtig maar uiteindelijk hadden we hem overtuigd om met ons mee te gaan. We gingen wat drinken in 'Cafe Rio', dichtbij school en ik en Nathalie namen een cocktail. Ik een Hawaii Azul, erg lekker! En Andrey had nog nooit alcohol gedronken, maar omdat het al een grote stap voor m was om mee te gaan met ons, deed hij ook gezellig mee met zijn 1e cocktail! Heel leuk! We bleven nog wat kletsen tot 11 uur want toen was de laatste bus.

Don:
Tijdens het ontbijt, wat ik altijd heb met de ouders, en zonder Andrey, bedankten de ouders me enorm voor de avond daarvoor; omdat Andrey geen vrienden heeft en nog nooit s'avonds was uitgegaan, was dit erg belangrijk voor hem en de ouders vonden het erg fijn dat ik daar ook moeite voor doe. Ik vind het namelijk best zielig dat hij zo weinig vrienden heeft en zo weinig doet tijdens de week en tijdens het weekend.
Mijn laatste schooldag! Van 9 tot 3 weer en in de pauze kregen alle studenten die hun laatste dag hadden een diploma en cake! Wat leuk. Ook hadden Nathalie en ik een chocolade reep voor onze lerares gekocht (want ze houd van choco), om haar te bedanken, want de lessen waren altijd echt gezellig en relaxt, maar ook hebben we echt veel in zo'n korte tijd geleerd!
Na school met Nathalie een plan gemaakt voor het weekend, want we wilden wel iets ondernemen, maar we wisten niet echt wat. Uiteindelijk hadden we besloten om op vrijdag naar Manuel Antonio National Park te gaan, met de bus van 6 uur s'ochtends!
Rond half 7 thuis, gedoucht, omgekleed en om 8 uur had ik bij Nathalie afgesproken om even te chillen en daarna namen we samen met nog een ander meisje die in de buurt woonde; Emma, de bus, omdat we met een groepje hadden afgesproken om uit te gaan.
We verzamelden in de stad en gingen toen met de taxi naar de club. Het was een salsa bar, nouuuu dat is me nog is een ervaring haha!!! Je word letterlijk gevraagd door een jongen om mee salsa te dansen en dan heb je echt van die paren die naast elkaar staan te dansen; en ik als beginneling kon er dus niet zoveel van, dus eigenlijk was het best hilarisch. Maar dus wel gezellig want we waren in totaal met 8 mensen van school. Rond 1 uur (best vroeg ja), met de taxi naar huis en sliep ik bij Nathalie. Ons plan was dus om om 6 uur de bus te nemen naar Manuel Antonio... maar... we hadden ons verslapen, dag plan!

Vrij:
We werden om 9 uur waren, woeps, en toen besloten we om op zaterdag te gaan en dat we vandaag gewoon rustig aan doen. Rond 11 uur ging ik dus alvast naar huis (verrassing voor de familie, want zij dachten dat ik in een nationaal park rondliep, maar niet dus) om mijn koffer voor zondag in te pakken en mijn spullen klaar te maken voor Manuel Antonio. Ik had nog een lunch met de familie en rond 3 uur met Nathalie een beetje rondgelopen in onze buurt, Sabanilla, en gingen we nog ergens een voetbalwedstrijd kijken. Rond 5 uur weer terug bij Nathalie om een film te kijken, maar we waren te moe dus vielen ongeveer in slaap. Een uurtje later terug naar huis voor mijn laatste avondmaal met de familie, dus ik verwachtte opzich wel iets specialers. En wat was het? Het simpelste tot nu toe; geroosterde sandwiches, beetje jammer.
Maar tijdens het eten wel een interessant gesprek gehad; want ik wilde wat meer weten over het land Costa Rica, dus ging ik vragen hoe het zat met de politiek, onderwijs, geweld enz. En het blijkt dat Costa Rica veel sociale problemen heeft; grote verschillen tussen rijk en arm en ook is het gezin niet blij met de nieuwe president. Na het vele kletsen (allemaal vrij wel in Spaans) nog een spelletje gespeeld; Uno, dit keer duurde het vrij lang maar weer had ik gewonnen gehehe. Daarna was ik vrij moe en ging ik slapen.

Zat:
Wekker om half 5! Want het was dit keer wel de juiste tijd voor de bus van 6 uur. De familie was zo lief om Nathalie en mij naar het busstation te brengen, omdat het dichtbij was en toch nog gevaarlijk is om zo vroeg op pad te gaan. Ze hadden zelfs een ontbijtje voor me klaargemaakt, heel aardig!
We moesten wat eerder dan 6 uur er zijn, omdat Nath en ik nog bustickets moesten kopen, toen we aankwamen om half 6 ongeveer waren we toch nog te laat voor de 1e bus maar de 2e ging om 6:45. Dus we hadden tijd om nog ergens geld te pinnen en boodschappen te doen voor de middag, er was toevallig een marktje naast het busstation met allemaal enorm verse groentes en tropisch fruit, heel leuk, dus we hadden wat spulletjes gekocht.
Toen was het 3 uur rijden, ging best snel. En toen kon ons nationaal park avontuur beginnen; bij binnenkomst al meteen 4 aapjes gezien, en toen we het pad verder volgden nog een kleine, hele mooie groene hagedis, verderop een luiaard, een kleine, dunne, lange slang en een grote blauwe vlinder. Het nadeel was alleen wel dat er meer toeristen waren dan het nationaal park van de week daarvoor, maar het was te doen. Toen we verder liep kwamen we aan bij het 1e strand; mooi groot wit zand met helder water. We wilden eerst nog wat meer van het park zien voordat we zouden gaan zwemmen dus liepen we verder, maar helaas waren veel routes niet mogelijk omdat het park de wegen aan het verbeteren was.. Helaas, maar we hadden wel nog 1 mooie wandeling kunnen maken door het bos met mooie uitzichtpunten over de oceaan en die leidde naar het grote strand, maar ik en Nath zagen nog een ander kleiner weggetje die we innamen. Die weg leidde naar rosten aan het strand en via wat klauteren kwamen we bij een klein, super schattig strandje aan waar we meteen onze spulletje dumpten om een duik te nemen in het vrijwel lauwe/warme water, maar was toch wel een heerlijke afkoeling want het was me toch tropisch warm!
Na de duik kon onze verse picknick beginnen, tijdens het eten keek ik op een gegeven ogenblik naar rechts en sprong er een vrij grote hagedis te voorschijn, ik schrok me een hoedje!!! Haha maar was wel heel grappig want ik en Nath hadden meer angst dan dat mooie beest, ik denk dat hij ons eten wilden opeten, maar helaas, we jaagden hem weg haha. Ook waren in het park veel racoon's, en die staan er om bekend dat ze gewoon tassen open maken om eten te vinden; dat gebeurde dus ook bij onze buren. Toen zij in het water waren, waren er opeens 3 racoons bij hun tassen en toen ik ze weg wilde jagen was het al te laat; ze gingen er vandoor met een ipod.... dus niet alleen eten, maar ze nemen serieus alles mee!! Heel irritant haha. Was dus wel een avontuurtje, maar ik en Nath hebben alles nog gelukkig.
Rond 2 uur begon het te regenen en verplaatste we ons naar het grote strand om daar ook nog een duik te nemen (daar waren minder stenen), en het was eigenlijk wel heel speciaal om in de regen en onweer (niet dichtbij) te zwemmen, ook omdat het water en de lucht zo warm aanvoelde.
Na het zwemmen het zand afgespoeld en opgedroogd en om 4 uur ging het park dicht en waren we ook klaar met alles bekijken (het was niet heel groot en aangezien veel wandelpaden niet open waren, hadden we ook niet meer tijd nodig). We wisten dat er nog 2 andere meisjes van school op dezelfde plek waren, maar we wisten niet waar. Toevallig stonden ze bij de uitgang van het park en konden we dus nog even bijkletsen! De bus om terug te gaan naar San Jose ging om 5 uur, dus we hadden niet heel veel tijd. Even door het stadje rondgelopen maar daarna gingen we met een kleinere bus naar de stad 'Quepos' waar we onze busticket van 5 uur moesten kopen; wat bleek? De bus was al vol.... shit!!! Maar gelukkig was er nog een andere bus naar San Jose, maar die deed er wel 4.5 ipv 3 uur over, maar alles beter dan niks!!
In de bus een beetje geslapen en de mooie foto's terug gekeken. Toen we aankwamen moesten we nog eten, maar veel restaurantjes waren al dicht dus we eindigden bij de Chinees en McDonalds voor een Mcflurry :) Ik had mijn familie gebeld dat ik pas laat thuis zou komen, was gelukkig geen probleem. Want ik en Nath wilden nog uit gaan in een bekende bar straat van San Jose, hadden we namelijk nog niet gezien. Het was erg druk maar wel gezellig! Gelukkig konden we in een bar onze rugzakken veilig laten zetten en een soort van dansen op rare salsa/pop muziek haha. Was erg gezellig! En om 2 uur namen we een taxi naar huis (dit keer vragen we altijd eerst of de taxi chauffeur een kilometer teller heeft, en zo niet, dan is het een oplichter), en dan is het altijd veilig. Was een lange dag, bijna 24 uur op, maar wel heel avontuurlijk en daar houd ik van!

Zon:
Wekker om 9 uur alweer, om de laatste spullen in te pakken en voor mijn laatste ontbijt. Toen de moeder en ik net wilden beginnen met eten (ze had verse empanadas gemaakt, heel lekker! Dit was dan wel een soort afscheids etentje :p) kwam Nathalie aan om gedag te zeggen en ook kwamen zoon en vader terug (zoon moest een examen maken in een andere plaats). Dus dat was gezellig! Nathalie mocht namelijk ook binnen komen en konden we wat kletsen. Ik had nog stroopwafels gegeven om de familie te bedanken en toen moest Nath weg en ging de familie me wegbrengen naar het busstation voor mijn bus naar Samara! Mijn 2e avontuur!
Mijn bus was om 12 uur en het was weer superaardig en fijn dat de familie me wilde brengen. In de bus zat ik naast een aardige vrouw uit Duitsland en ze gaf me haar nummer omdat ze familie heeft wonen in Costa Rica en ik altijd kan bellen voor hulp.
Rond 4 uur kwam ik aan in Samara (wat een hitte!) en moest ik op weg met mijn zware rugzag naar de school (die letterlijk AAN het strand ligt!). Aangekomen op de school kregen de nieuwelingen wat info en bleek dat mijn nieuwe huismoeder me op kwam halen. Ze kwam me ophalen met de auto en het was maar 2 min rijden naar haar huis, heel fijn dat het inderdaad zo dichtbij is. Het huis is klein maar gezellig; keukentje en huiskamer in 1 en dan 3 slaapkamers en nog een badkamer. Ook hebben ze een hond en nog een papegaai (echt geweldig!! want hij zei serieus 'hola'). De kinderen waren een beetje afstandelijk maar opzich leken het me allemaal wel aardige mensen. Om 6 uur had ik een rondleiding door de stad met de nieuwelingen van school; het stadje is superklein maar wel gezellie. De nieuwe studenten zijn ook heel aardig, vrijwel allemaal uit Zwitserland of Duitsland.
Na het tochtje naar huis gelopen (maar 10 min van school) om avond te eten ( ik at alleen met de moeder, de rest had blijkbaar al gegeten). Dit is al meteen anders dan het gezin in San Jose; niet gezamenlijk eten (misschien ook omdat daar de eettafel veels te klein voor is..). Maar tijdens het eten wel gezellig gepraat en ik vroeg ook veel dingen (mijn Spaans gaat best lekker :)) en ik merkte al meteen dat de dochters zich vrij makkelijk en snel op hun gemak voelen, heel leuk. De zoon liet zich niet echt zien, die zat op zijn kamer. Na het eten gingen de dochters tekenen en vroegen of ik mee wilde doen, dat wilde ik wel, was wel leuk! Ook een verschil met de familie in San Jose; de tv staat hier veel aan terwijl, ook tijdens het eten.
Na het tekenen nog wat geklets en nu zit ik buiten naast de auto (enige plek waar er een beetje wifi is), mijn blog te schrijven en ondertussen word ik lek gestoken door de muggen :).

Ik denk dat het hier ook wel goed gaat komen! Familie bleek op het 1e gezicht wat afstandelijk maar na de 1e avond, met het tekenen, viel het al helemaal mee en gaat het contact heel soepel. Het klimaat is wel echt wennen, slapen word lastig met deze vochtigheid en morgen moet ik al om 7 uur op school zijn voor een niveau test en krijg ik mijn rooster. Maar ik ben benieuwd naar de loop van de week, ik heb er wel zin in!

  • 05 Mei 2014 - 13:59

    Padre Pablo:

    Hola Guapa,

    Wat een avonturen weer, dear daughter! Wild de salsa dansen in nachtelijk San Jose, hagedissen verjagen aan sneeuwwitte stranden, Zuid-Amerikaanse heethoofden cocktails leren drinken - blijkbaar zijn het niet zulke heethoofden - en met pa en ma gastgezin de politiek van Costa Rica doornemen. Heel goed, Renée, je leven bestaat inmiddels uit meer dan de nieuwste keukengeheimen en het laatste filmnieuws. Als je nou ook weer eens een boek, bijvoorbeeld over Costa Rica, ter hand neemt, is Padre Pablo met zijn zalvende praatjes ook weer gerustgesteld. Maar, meid, het klinkt weer fantastisch - zie uit naar je volgende blog.

    Hartelijke groeten en muchos besos uit een zonovergoten tuin met koerende duiven en in de verte kakelende hanen in de Picardie!

    Tu padre Pablo.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Renée

Ik ga voor 6 maanden naar Amerika, San Francisco, en daarom leek het me leuk om een blog bij te houden zodat jullie mij en mijn hopelijk leuke avonturen kunnen volgen! Ik zal proberen zoveel mogelijk teksten en foto's te plaatsen en het lijkt me leuk om ook wat van jullie uit het kikkerlandje te horen. Ook kunnen we altijd mailen en skypen, email: reneevreuls@hotmail.nl skype: renee4313 Ik ga jullie missen en tot snelllllllll!!!

Actief sinds 17 Aug. 2013
Verslag gelezen: 161
Totaal aantal bezoekers 18738

Voorgaande reizen:

19 April 2014 - 15 Juni 2014

Costa Rica

08 September 2013 - 21 Februari 2014

San Francisco

Landen bezocht: