Nog maar 2 weken

Wauwie, wat een week, en vooral; wat een weekend! Weer veel gedaan en gezien, gelukkig was het op de meeste dagen mooi weer. Deze week wel afscheid moeten nemen van veel mensen helaas..

Ma:
Werk van 9 tot 12, het was heerlijk weer dus Minkha en ik gingen bij het grasveld van de universiteit chillen. Om 3 uur moest ik op mijn oude talenschool zijn om mijn volgende vrijwilligerswerk te regelen; ik heb besloten om op een boerderij met een familie te werken, waar het ook mogelijk is om kinderen Engels te leren en om iets met ecotoerisme te doen; veel variatie dus! Het is wel op een andere plek dus ik ga weer een nieuw gastgezin ontmoeten, in een streek genaamd 'Sarapiqui'' de overige info kreeg ik woensdag nog.
Daarna naar huis gelopen en onderweg kwam ik nog langs een sportveld waar teams aan het voetballen waren en ik besloot om even te blijven kijken, maar niet voor lang.
Om 4 uur was ik al thuis en had ik tijd om even te relaxen, computeren, douchen enz. Na het eten gingen we met het hele gezin weer UNO spelen (bekend kaartspel), het wordt steeds meer strijdlustig want mijn tico ouders hebben nu bedacht dat de winnaar een chocolaatje mag. Ik ontving als eerste een chocolaatje gehe.

Di:
Werk van 9 tot 12. Minkha moest iets doen dus ik ging zelf weer naar het grasveld van de universiteit om te relaxen want het was wederom weer warm. Ik had mijn boekje mee dus ik vermaakte me wel, er waren wat jongens aan het voetballen op het grasveld en na het spel kwam er 1 jongen naar me toe, we maakte een praatje (eerst had ik er helemaal geen zin in, maar uiteindelijk was ie wel aardig). En het bleek dat hij sieraden maakt, hij vroeg wanneer mijn verjaardag was, dat was dus pas vorige week dus hij wilde graag een sieraad voor mij maken als kadootje.. Hoe aardig?! Hij woonde dichtbij dus hij ging snel even naar huis om zijn 'gereedschap' te halen en toen kon ik life zien hoe hij sieraden maakt, hij maakt vooral oorbellen met natuurlijke producten, zoals kokosnoot(?!), stenen, hout en schelpen. Ik mocht hem vertellen wat ik mooi vind en het resultaat was erg leuk! Oorbellen met kokosnootachtig iets van een bruine kleur en een rode steen en dan nog wat geinigs erbij. Ook had hij een avocado meegenomen en zaten we die nog op te smikkelen in de zon, klinkt allemaal erg romantisch maar hij was gewoon een relaxte gozer en nada mas!! Toch grappig hoe een onbekende opeens zo je dag vult want het was al 5 uur toen ik naar huis ging!
Thuis gegeten en weer een ronde UNO gespeeld.

Woe:
Van 9 tot 12 met de kids gespeeld, dit keer had ik ook een goed gesprek met een werkneemster over hoe de kinderen de vrijwilligers vinden en hoe het komt dat er bv. een baby van 6 maanden al in het weeshuis zit (ze werd nadat ze 4 dagen oud was al naar het weeshuis gebracht!). Was erg interessant om met Tia te praten, heel aardig. Ook krijgen de kinderen om 10 uur een fruit hapje en wij , als vrijwilligers, mogen ook wat fruit en dit keer was het een hele rare vrucht (volgens mij Guayabana); zuur en hard en met rare pitjes; niet helemaal mijn ding.
Na het werk gingen Minkha en ik naar een drukke straat met veel cafeetjes voor een lunch. Het was de eerste keer dat ik in een cafeetje ging lunchen omdat ik meestal wat in een supermarkt koop maar dit was ook is leuk! Ik had een lekkere avocado salade, alleen duurde het wel 30 min voordat het gebracht werd helaas..
Om 2 uur weer op een grasveldje gechilled en daarna moest ik naar school voor mijn overige info voor mijn 2e project; ik kom dus in een nieuwe familie, waar ik nog niks over weet, maar ik moet maandag naar de nieuwe plek waar ik mijn familie leer kennen en dinsdag is mijn 1e werkdag en krijg ik te horen wat ik moet doen (waarschijnlijk is dit wat zwaarder want ik moet nu 6 dagen in de week werken!
Ook kon ik op school weer de kookles mee doen, van 4 tot 5, dit keer was het Gallo Pinto (rijst en bonen gemixt met kruiden) en met een kleine maistortilla; was lekker en heel makkelijk te maken!
Daarna naar huis, alvast een gedeelte van mijn tas inpakken voor het weekend, gedoucht en met mijn hostbrother en roommate een programma gekeken en gekletst.

Don:
Laatste werkdag alweer! De kids hadden heel lief een bedankt kaartje gemaakt en ik had aan de 3 oudere een 'geluks'schelp gegeven en een body lotion. De kleinere kinderen waren al naar bed en zij snappen nog niet echt wat van kadootjes dus had ik het daarbij gelaten.
Toen afscheid moeten nemen, best jammer om al gedag te zeggen, de tijd ging heel snel, en het voelt ook wel naar omdat je niet weet waar de kinderen uiteindelijk terecht zullen komen..
Weer met Minkha buiten gelunched en om 1 uur ging ik naar mijn school om mijn busticket op te halen voor maandag naar Sarapiqui en ook vroeg ik wat info voor mijn weekend want ik wilde graag wat dingen weten en ik wist nog niet helemaal wat ik precies wilde doen, gelukkig kunnen de mensen op school me altijd helpen!
Om 4 uur was ik thuis, ik besloot om even op bed te rusten want ik was moe. Mijn hostbrother had belooft om een cheesecake te maken, na mijn rustuurtje hoorde ik hem bezig in de keuken dus ging ik snel even kijken en hem helpen met de taart. Ingrid en ik wilde s'avonds eigenlijk uit maar we waren een beetje te lui en te moe dus ging ik bij haar op de kamer chillen en daarna besloten we om met het hele gezin nog een keer UNO te spelen en de cheesecake te eten, aaah wat was ie heerlijk! Een oreo cheesecake! Toen nog de rest van mijn tas ingepakt en slapen.

Vrij:
Wekkertje vroeg want ik had een vol weekend gepland! Tot op de laatste minuut nog mijn plannen veranderd, af en toe best vermoeiend om een weekend te regelen haha.
Om half 7 s'ochtends nam ik de bus naar het centrum om daar Bryan te meeten en samen met de bus naar Puntarenas te gaan, waar het mogelijk was om te PARAGLIDEN!! Jaja! Helaas geen skydiven wat ik liever had gewild maar dit was ook hartstikke gaaf.
We kwamen al vroeg aan met de bus want het was maar 1.5 uur rijden, we hadden toen nog tijd om op het strand te chillen, onder een schattig klein houten hutje. Bryan had mango's uit eigen tuin mee en er was een kokosnootboom op het strand en Bryan besloot om toen de boom in te klimmen, een kokosnoot te pakken en die met een mes open te snijden; avontuurlijk! En het lukte! Vers kokosnoot water gedronken en heerlijke mango's gegeten; lijkt wel Expeditie Robinson ;)
Rond 10 uur moesten we ongeveer 1.5 km lopen om op de juiste plek te komen. Toen we aankwamen was de organisatie verbonden met een restaurant en vanaf die plek hadden we een prachtig uitzicht over het lange strand en de oceaan. We moesten iets van 30 minuten wachten voor wat meer wind, want als er niet genoeg wind staat kan je ook niet paragliden. Rond half 12 was het dan zo ver!! Genoeg wind en ik ging als eerste, waaaaauws! Ik kreeg eerst een pak aan en werd vastgeklikt aan de instructeur (man uit Zwitserland die al 12 jaar dit werk doet), aardig en relaxte man. Er zat een enorme parachute aan de instructeur vastgemaakt en die lag op de grond achter hem, toen zei hij dat ik voorover gebogen moest rennen/hard lopen van de berg zodat we vaart hadden. Ik volgde zijn instructies op en binnen 10 sec waren we aan het vliegen!! Ik vond het eigenlijk helemaal niet eng, het was heel relaxt; omdat ik met allerlei touwen vast was gemaakt aan hem kon ik eigenlijk gewoon relaxt zitten en hij bestuurde achter me met andere touwen de parachute. Heerlijk gevoel; we vlogen tussen de andere vogels over het groene landschap en over het strand. Ik kon ondertussen foto's maken en van het uitzicht genieten. Af en toe deed hij ook wat geks; met de wind spelen en dan opeens heel veel rondjes maken en hard naar beneden gaan, hij noemde het; 'Do you want to have a little rollercoaster?'. En ja, waarom niet? De 'vlucht' duurde ongeveer 25 minuten en het was heel speciaal en relaxt. Na mij mocht Bryan , hij was iets banger dan mij haha, maar ook hij vond het te gek.
Om half 1 waren we klaar, gingen we nog even wat drinken in het restaurant en bijkomen. Daarna namen we de bus naar het centrum van Puntarenas en we wilden toen met de ferry naar een andere plaats varen want de instructeur had ons vertelt dat die plaats heel mooi was en dat daar watervallen waren en dat wilde ik natuurlijk wel zien!
De ferry was om 2 uur en we hadden echt nog maar 5 minuten om die te halen, maar het was gelukt! De vaart duurde 1.5 uur en we voerden over 'the golf of Nicoya' waar veel eilanden liggen. Toen we aankwamen aan de andere kust hadden we gelukkig snel een lift kunnen vinden (het is moeilijk om daar te reizen want er is maar 1 bus en die was vrij duur), de 2 mensen waren ontzettend aardig en relaxt. Aangekomen in de stad was het al 5 uur dus besloten we om snel naar de watervallen te gaan voordat het donker werd. De plaats heet Montezuma en staat bekend om zijn 'hippie' kenmerk; het heeft maar 1 straat met wat winkels en restaurants en verder 1 groot strand en 1 kleiner strand; erg mooi! En er waren dus ook watervallen die ongeveer 15 minuten lopen waren. Het water was helaas niet heel schoon omdat het dagen daarvoor flink had gerend maar het was wel een erg mooi plekje! Even gezwommen en foto's genomen en toen teruggegaan naar het centrum. Ik wilde eigenlijk die avond in Samara zijn om mijn vrienden van daar te zien, maar aangezien er geen bussen meer waren en het al laat was, was het beter om 1 nacht in Montezuma te blijven, ook prima.
Bryan en ik gingen avond picknicken dichtbij het strand; chips, avocado, kokoskoekjes (die heel lekker zijn), mango met ice tea :) Rond 9 uur begon er in een cafe naast ons wat muziek af te spelen en na ons 'avondmaal' namen we een kijkje en gingen we wat drinken, Bryan ging wat biertjes drinken en ik had een 'Amaretto' cocktail, lekkur! Er werd salsa muziek gedraaid, het werd steeds drukker en dus waren er veel paren salsa aan het dansen, erg leuk om te kijken (maar niet om te dansen haha). Ik kon echt genieten van 1 paar, ze waren helemaal in de muziek en je kon echt zien dat ze er lol in hadden.
Omdat Bryan en ik de volgende ochtend om 5 uur wilden opstaan en het al 1 uur s'nachts was hadden we ervoor gekozen om op het strand te slapen, hahaha... Ja... Hij had een soort laken mee en ik had mijn handdoek en kleren dus het kon prima. Daar lagen we dan, onder de palmbomen met het geluid van de golven op de achtergrond. Zoals ik al in mijn vorige blok zei, Bryan is alleen een chille dude om mee te reizen, maar meer niet!! Was een vreemde nacht zo in de buitenlucht maar wel weer een grappige ervaring.

Zat:
We zagen het licht worden, liepen nog over het strand en rond half 6/6 uur gingen we proberen om te liften en we kwamen terecht in een klein super grappige, geel autootje waar we in de achterbak konden zitten. De bestuurder was erg grappig en kwam uit Amerika. Hij kon ons erg ver brengen dus dat was aardig!
We kwamen alleen terecht in een plaatje waar niet veel auto's waren dus het duurde dan ook 30/45 min voordat we een andere auto hadden gevonden, ook 2 mensen uit Amerika, zij konden ons helaas niet heel ver brengen maar alles beter dan stil blijven staan. Het was wel een gedoe want we moesten naar een grote stad toe; Nicoya en vanuit daar is het heel makkelijk om naar Samara te gaan maar er zijn 2 wegen naar Nicoya; 1 met een lastige weg maar die is wel sneller, of de ander; een snelweg maar die duurt dus wel langer. En wij hadden gekozen voor de snelle weg maar het probleem was dat er op 1 moment echt in 30 minuten geen auto voorbijkwam dus ik dacht dat ik nooit in Samara zou aankomen totdat er (weer) een Amerikaans persoon stopte, een hele aardige vrouw die naar Nicoya ging! Perfect!
Toen we aankwamen in Nicoya was het ondertussen al 11 uur en waren we dus al 6 uur ongeveer aan het reizen, vermoeiend! Bryan had vrienden in Samara en die gingen die ochtend terug naar San Jose (waar Bryan dichtbij woont) en omdat hij wist dat ik vrienden ging opzoeken besloot hij om met hen mee terug te rijden. Afscheid genomen van mijn reisbuddy en toen ging ik zelf naar Samara.
Aangekomen in Samara wilde ik mijn gastgezin terug zien maar helaas was mijn hostmother (Nuria) niet thuis, alleen haar zoon, maar die praat ongeveer niet, dus dat was een beetje jammer..
In Samara is er een hotel waar het mogelijk is om gebruik te maken van het zwembad en het lounge gedeelte met een bbq, geluidsinstallatie en wc's, Mijn vrienden hadden dat voor die dag gehuurd (van 11 tot 9 uur s'avonds) dus ik was van plan om daar zo snel mogelijk heen te gaan. Michael (zoon) zei dat Nuria rond 1/2 uur thuis zou komen, dus ik besloot om te wachten, want het is ook raar om daar aan te komen en niet eens gedag te zeggen aan mijn oudere gastgezin.
Ik kreeg de sleutel van mijn kamer waar ik even op bed had gerust, had gedoucht, me om had gekleed en toen ging ik met mijn buurman praten (met wie ik de vorige keer de zonsopgang had gezien).
Om 3 uur kwam Nuria pas thuis, maar ik was toch blij dat ik had gewacht want ik kon bij haar thuis even goed lunchen; pasta bolognese en avocado (maar natuurlijk) en het was ook heel leuk om even met haar bij te praten!
Toen ik klaar was dus snel naar het hotel gelopen (15 min lopen ong.) en zag ik iedereen van school opnieuw, heel gezellig! Ook veel nieuwe studenten die ik nog niet kende maar wel leuk want we waren echt met 20 mensen en verder was er niemand bij het zwembad. Vanuit het hotel heb je ook een heel mooi uitzicht over de zee en de kleine stad. Helaas was het weer niet heel geweldig; bewolkt en geen zon maar was niet erg.
Bijgekletst met iedereen, drankspelletjes gespeeld, in het zwembad gezwommen en om 9 uur moesten we weg zijn.
Ik ging terug naar mijn gastgezin en toen naar bed want ik was moe.

Zon:
Wakker met regen.. helaas :( Maar om 10 uur was het droog en ging ik samen met mijn buurman naar het strand 'playa isquierda' op de fiets, heel rustig strand waar bijna niemand komt. Relaxte gezwommen en van de zon genoten. Om half 1 terug naar zijn huis waar hij een super chille lunch had klaar gemaakt, ondertussen was het heel warm geworden dus na het eten hadden we ook niet veel energie om iets te doen dus bleven we een beetje in het dorp chillen. Mijn gastgezin was naar de kerk en toen ze terugkwamen ging ik nog wat kletsen met hen en rond half 4 ging ik nog op zoek naar mijn vrienden die dichtbij het strand waren. Gedag gezegd en om 4 uur ging mijn bus naar Nicoya..
Om 5 uur kwam ik aan en echt in 1 minuut ging mijn volgende bus naar San Jose, gelukkig was ik op tijd want het was de laatste bus naar de hoofdstad!! Helaas was er niet veel plaats in de bus dus ik moest op de grond zitten, relaxttttt! Maar de tijd ging opzich redelijk snel en kon ik ook wel goed uitrusten van het weekend. Ik kwam om half 10 aan in de stad en om 10 uur was ik thuis! Nu is het kwart over 12 en heb ik bijgepraat met mijn gastgezin hier (ze hadden me gemist dit weekend, ahh) en gegeten.

Morgen moet ik om 10 uur s'ochtends mijn bus hebben voor Sarapqui.. Dus de wekker gaat redelijk vroeg, ik heb 6.5 uur om te slapen want ik moet er een beetje vroeg uit om mijn laatste spullen nog in te pakken.
Morgen weer een nieuwe omgeving, nieuwe mensen! Ben benieuwd maar 1 ding weet ik zeker; ik lig om 8 uur s'avonds in mijn bed haha! Het was wel een heel gaaf weekend moet ik zeggen, helaas wel veel gedag moeten zeggen; vrijwilligerswerk, mensen met wie ik werkten, gastgezin in Samara en vrienden in Samara.